Park główny.

Rukia

Przeniosła na niego zirytowany wzrok i prychnęła, mamrocząc coś pod nosem. Przeciągnęła się leniwie. Co za człowiek, co za człowiek! Jak tak dalej pójdzie, kupi sobie misia przytulaka i z nim będzie prowadzić niesamowicie interesujące wymiany zdań. Odchyliła nieco głowę w tył, obserwując w skupieniu niebo.

Shunji

Wepchnął butelkę do plecaka, który następne przeniósł sobie za kark. Przymknął powieki, i zsunął si w dół do pozycji, pół leżącej. Tak, miał w planie tu spać. Co tam, że będzie wyglądał jak ostatni żul.

Rukia

Zepchnęła go z ławki i podniosła się, burcząc coś pod nosem. Naciągnęła na głowę kaptur i ruszyła alejką w poszukiwaniu jakiś ciekawszych miejsc.

Shunji

Uchylił ostrożnie jedną powiekę. Słońce niemiłosiernie kuło go po oczach. Syknął, i przysłonił dłonią oczy. Dopiero po chwili je otworzył, i zlustrował wzrokiem otoczenie. Po chwili wstał, i szarpnął plecak, kładąc go obok siebie na ławce. No tak, dzisiaj też nie miał nic do roboty.

Rukia

Rukia wałęsała się, przekrwionymi z niewyspania oczami rozglądając się w około. Opadła na jednej z ławek, przeciągając się leniwie. No tak, ma za sobą pierwszą nieprzespaną noc, pierwszą i zapewne nie ostatnią. Przetarła dłonią oczy i potarła zmarznięte, zaczerwienione policzki. Ziewnęła przeciągle, prostując nogi.

***

Dopiero po chwili, zdała sobie sprawę, że znów przywędrowała do tego smętnego parku. Podniosła się z ławki, mrugając ospale powiekami. Rozejrzała się znużonym wzrokiem i ruszyła alejką, szukając jakiegoś miejsca z gorzką kawą. Z kieszeni bluzy wyciągnęła paczkę papierosów i bawiąc się nią w dłoni westchnęła pod nosem.

Shunji

Parsknął, po czym podciągnął kolana pod brodę, i ponownie ułożył na nich głowę. Zacisnął dłonie na nogach. Po chwili, zniesmaczony, wiatrem, i jego siłą, naciągnął kaptur na głowę.

Rukia

W końcu jej sylwetka zniknęła za zakrętem.Dziewczyna nucąc coś pod nosem, włożyła do ust papierosa, którego odpaliła z zapalniczki. No i gdzie tu główna ulica jest?

Shunji

Wy warczał coś pod nosem, po czym chwycił plecak, i wstał leniwie naciągając go na ramie. Wsunął dłonie do kieszeni, bez większego entuzjazmu ruszając w stronę centrum.

Blackie

Przecięgnęła sie, kładąc książkę na kolanach. Wyjęła z torebki sok pomarańczowy i wzięła łyka. Ponownie powróciła do lektury.

Canin

Dziewczyna lekko naburmuszona siedziała na ławcę i próbowała odciągnąć się od wkółko powracających myśli. Zerknęła na ludzi. Tłoczno-pomyślała i zmyła się.

Shunji

No tak, Shunji jak zwykle musiał wrócić do parku. Może dlatego, że nie znał tu innych miejsc ? - nieistotne. Pewnym krokiem ruszył w stronę wiekowego dębu. W niemal błyskawicznym tempie, zrzucił z ramienia plecak, i przysiadł na mokrej ziemi.

Ostrit

Przechodził obok parku, dostrzegając wyrzuconą,niedokończoną porcje frytek. Rzucił się ku niej, ale okazało się to tylko złudzeniem optycznym. Westchnął głośno, nie próbując tego zamaskowac. Usiadł koło dęba, nie zwracając uwagi na to co go otaczało. Wbił wzrok w mokrą ziemie, a brzuch przez cały czas dawał o sobie znak.

Shunji

Uniósł jedną brew, obserwując przez chwilę chłopaka. Po chwili, sięgnął do plecaka, i wyciągnął z niego notes, i ołówek. Otworzył go mniej więcej w połowie, i usiłował rysować dalej owce drzewo - to samo, które mu wcześniej tak brutalnie przerwano. Parsknął.

Ostrit

- Po wiekowym jak mu się wydawało opuźnieniu, doszło do niego parsknięcie chłopaka. Pomyślał że to z niego i nagle zaczął narastac w nim gniew, wulkan który dotąd drzemał zbudził się i za chwile miał nastąpic wybuch. - Ty masz co jesc, prawda ?! - krzyknął rozwścieczony - mamusia ci gotuje zupke i mięska. Ty nigdy nie poczujesz co to znaczy miec pusty żołądek ! - wykrzyczał chłopakowi prosto w twarz, a jego dolna warga zadrżała.

Shunji

Jak to miał już w zwyczaju - zmierzył chłopaka chłodnym, i mało dyskretnym spojrzeniem. Zacisnął sine usta w prostą linię, wsłuchując się w monolog chłopaka, który wlatywał mu jednym uchem - wylatywał drugim. Podciągnął jedno z kolan pod brodę, po czym oparł na nim łokieć.
-Jeszcze coś ? - zapytał chłopaka ochrypłym głosem, a na jego usta mimowolnie wstąpił lekki grymas. Chłopak trafił w sedno.